یک:
پای به جهان می گشاید و...زمین...تشنه میشود...
تاعشق بگیرد و...تمیز دهد... حق وباطل را...
دو:
نان شیرخدا... خورده ای...حسین
باعشق ولایت...رشدکرده ای حسین
بامادری چون فاطمه داشتن...
به مقام شهادت درکربلااندیشیده ای...حسین...
سه:
وطن ندارد عشق...
بدون مرز...
یک هو...دیدی تاسپیدی چشم هایت...
سیاهی رفت!
چهار:
برای آشنایی باتو...
به دوست نابابم عشق می ورزم :قلم روسیاه!
یک:
یک به توان تو...
همین بود...
هزاران بار تادو... مانده!
دو:
عاشقی درد داشت...
وقتی دندان عقلم را کشیدم...فهمیدم!
ربطش رابگذار...
پای قندی که هرگزباچای تلخ عصر....باتو نخورده بودم!
سه:
پرپرش کن... لابه لای کتاب خشک اش کن!
عشق می کنم..باگل رز مجازی...نمی توانی!
چهار:
لبخندبساز...
من...عاشق دست هایت شدم...
حالا شاید... موقع لبخند... دستت را...جلوی...دهانت گرفتی...
پنج :
یوسف...برادرکشی نمی دانست..
مگر ماه...می توان ستاره ها رابکشد؟
شش:
کنج دیوار....پای مرابوسیدی...
باز می گردم...
به حرمت تکیه گاهم...
نه فراموشکار مثل تو...
هفت:
ممنون... خوانندگان عزیز....دوستتان دارم...روزهای خوشیست..........
یک:
مریم...پیام آور شد...
آسمانی شد...
عشق شد...
و...
بالاتر ازآن مادرشد...
دو:
دیوانه توبودن...
بیمارستان مخصوصی نمی خواهد...
همین دفتری که... می نویسم!
سه:
زیربارشادی...
اشک می ریزد چشم هایم...
غمی که ازتودر دلم بود...
مرد!
چهار:
مریم... درکنارگهواره!
پسرچنان سخن بگوی!
که...
هدیه ی خدا...زبان گشود...
پنج:
صندلی...غم دارد...
پاییزنیست...
ولی توهم دراین بهار...
پابه باغ نمی گذاری!
شش:
برای پول...
کفشی هست به نام جیب!
ولی این پا...
گاه جایی نمی رود!
هفت:
هفت دل شکسته ای؟
انگارهفت خوان بود...
رستم من!
هشت:
ماه شعبان آمد...مبارک باد!
یک:
به قدر سلیمان......
جاذبه شکسته شد...
جادوی قالی او رفت...
تاملک صبا...
دو :
ببین درد کجاست..
که خسرو را می بینی و...
کوه را می را می شکافی..
تا فاصله طبقاتی ات با....
شیرین معلوم نشود...
سه:
شکستن یک انسان کاری ندارد....
وقتی قدرتمندی طوری بشکن....
که برای بازسازی......
نروی از چین کارشناس بیاوری!
چهار:
تو...
یک قهوه ای...
میان بلد نبودن های سیگار کشیدنم....
لطف کن....
کمی چای باش که با...
توت هضم ات کنم....
پنج:
پناه بر خدا......
آمده بودیم مکتب.....
نگو!
نگو که هر مکتبی یک صندلی جدا.....
برای لیلی دارد!
شش:
قایم شو.....
پنهان شدن کار من است.....
پشت کلمات...
هفت:
پا انداختی تا بیفتیم....
یادت رفته بود.....
ذکر افتادگان یا علی ست.....
هشت:
تن مرد....
یک روح خدا داده بود.....
برای همین که تو نتوانی بکشی....
نه:
دیگر به جاده اطمینانی نیست.....
وقتی پایان ان....
مردن پراید و من است....
ده:
دروغ...
خالی بندی...
چاخان....
بالا خره یکی در باز کن است
یک:
پیاله ی چشم هایم...
برای تو...پراز شراب بود...
تااشک می دیدی...
مست می شدی...که...
عشق من...
طعم انگور داشت!
دو:
شرایط...زلیخاهامی سازد...
وای ازدرهای و بسته و...
یوسف نشدن...
سه:
تکه کلامت عشق بود...
بعدها...فهمیدم...
که...تکرارمغز... تقصیرتو...نیست!
یک:
تو گفته ای مرا بخوان...
سواد عشق رسولت... که آموخته ای...
قرنهاست...
که اززبان مردم جاری ست..
دو:
هنوز نیاموخته ام که قلبم رابدوزم...
تا این حد آموخته ام که رگ دارم....
بند می زنم...که نریزد...
خون عاشقی... میان پیراهنی به نام قلب...
سه:
آمده بودی...
یک جان داشتم..؟
توراکه دیدم...
اما ده ام برای صدسال قربانی...
چهار:
یک دانشگاه میان چشم هایت داشتی...
ولی...من راهنوز...فارغ از تحصیل... نمی کنی...
پنج:
اسماعیل...
طواف کعبه بیاموز....
که عشق خدای ازعشق پدر بالاتر است...
یک:
در حسرت یک نارنج...
عشق تورا که یوسفی...
تن زخمی نارنج... فقط رسواتوان کرد!
دو:
پای شکسته... ازکمراویزان است...
دنیای زیرپا...
هوایی می شود... که قابل لمس نبست!
سه:
دیوانگان...
عشق ازیادشان می رود...
روانشناسان... بهتر می دانند که عشق را...
با چه قرصی به خوردشان... بدهند!
یک :
وضو گرفته و نیت به دیدار تو نیست.........
قسم به عشق فراق تو... عبادت هم هست.
دو:
بکش درد فراق مرد کنعانی...
که ماه قوم خویش به دست گرگ... سپرده بودی.
سه:
آنقدر زنده ام که بمیرم برای تو....
شیرین من... که به فریاد فرهاد می رسی...
چهار:
درد قلب بد تر از درد سر نیست...
خریده ام که به قرص ماه تو شفا شوم...