بی شمس

ادبی

۳ مطلب در فروردين ۱۴۰۳ ثبت شده است

امضای یک نویسنده مشهور!

یک/

پوستم سوخت!

                  از سرمای یخچال مغز تو البته؛ یخ یخ

                                                            که باز نمی شود...

                                       درک می کنم : بطرز صحیحی درست اندیشیده ای

              میان قطب

                        باور می کنم که درستی اندیشه های توست!

                                   حتی اگر سطح تابش آفتاب هزار برابر شود

                                                                           درسوزش ؛ تا این حد نیست!!!

 

 

دو/

بالای شاحه های شکوفه دار درخت

بوی نادیده ی بهار

                از تنش آویزان

                                  چه زود می پوشد و می رود ....

گویی ؛ گناه کرده ایم به طاقت سرما و گرمی روزگار

که دست مهربان بهار

                                              رفتنی ست!

 

سه/

زشت

میان زیباتر ؛ کمی عقب

عقب تر؛ زشت تر

 جایی که درحد سلیقه ی تو نیست ؛ نشسته ام

حتی درحد خشم

از ناتوانی نوصیف من

خیلی خیلی زشت!

مرا خیالی نیست

تو مهم تری که دیگران باور می کنند

و شاید اصلا نمی کنند!

و فقط می خواهند تو شاد باشی

شاد یاش ؛ مهم باش ؛ زیبا باش ؛ مهم باش

عقب تر نشسته ام و تو برای من تاحددیگران

مهم نیستی

تلاشی نمی کنم

تغییری نخواهد بود!

 

 

چهار/

میان خواب هایم

           هراسان " مادرم" از چه روی آمده ای؟

دنیای من

        که دراشتراک با دنیای تو نیست

                                       بی خیال باش!

                                                         از دردهایم

                                                        از غم هایم

                                                                    برو!

گویی یک شب آسوده خوابیدن برای تو ؛ نیامده

که

لباس های خوبت را می پوشی و مرا در آغوش می گیری!

بخواب مادرم!

دنیای من

       دراشتراک با دنیای تو نیست!

                                            رنج نکش !

 

 

پنج/

پول چشم هایت را که دادم

بارضایت رفته ای

دیگر درخیال هایم

صورتت را می بینم

که رویش ؛ چشم هایت نیست!

بینی بزرگت و ابروهای پشمالویت

فقط 7000ام ثانیه می ایند!

یعنی من

عاشق تو بوده ام

منفی چشم هایت!منهای چشم هایت!

ثروتت را برده ای جای دیگر ...

جهنم!!!

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات یا حسین (ع) چه دنیائی ست

میان آن رقیه(ع) زینب(ع) حیدر کرار(ع) می بینم ...

 

۲۲ فروردين ۰۳ ، ۲۲:۰۷ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

صدای واعلیا واعلیا رسد امشب زهر ویرانه بر گوش

یک/

درمیان کوچه های شاد بهاری

                                        دلم نمی آید ...

                                                                    درخانه غم؛ این پاو آن پا می کنم

                         

                                        نمی روم!

                                                  مگر نسیم ؛ یاباران

                                                                        که دلم را به تقسیم مساوی باید...

 

                                            نمی روم!

                                                        اگر غم بیاید

                                                                           که می اید

                                                                                         خودش باشادی می اید

                   که

                          چشم های ؛ مرا اشک بار ببیند!

                   واز قلب ؛ بخندد!

 

 

دو/

سوار دوش تو؛ از لجظه های تلخ گذشت

ثانیه ای

چه خوب بود که

باور داشتمت

عشق

که بازهم دیدار ممکن خواهد بود

برای من که

درون خویش را خاموش نمی کنم

تو؛ همان ؛ همان؛ همانی

که خواهی بود!

 

سه/

کاشان

         روی بام های قدیمی

                                 سر به آسمان

                                                       نسیم!

                                                                     نزدیک زمزمه ی آب ؛ فواره

                         چه عبادت است

                                                اگر به یادخدا؛ ستایش ستارگان کنی!

                       و

                           ساکت

                                   از دور دعای بقیه را بشنوی

                                                                 قلبم به هیچ کاشان خوش نمی شود!!!

                                   جز خدای

                                               که خوب است راه خود را گم کنی

                                                                         و از جنگل به کویر ؛ دویده باشی!!!

 

 

چهار/

دامن گل گلی ام را

پیراهن آبی قدیمم را

شلوار مشکی خوبم را بخشیدم!

                                      همان شد که تو رفتی

                                     و

                                     برای من

                                           طرح سیب ؛ شکوفه؛ لیوان؛ پیراهن خریدی!

                   چه اسباب ذهن تو

                  پلنگ نبود!

شاعرانه ؛ میان طرح سیب و شکوفه و لیوان...

                                                       عشق را چشیدم

                             من ؛ سخاوتمندانه کهنه ها را بخشیدم

 و تو ؛ طرح نوین دیگری!

 

 

پنج/

من شاعر نمی شوم!

                                      تا چشمان فریبنده ات هست

                                                                            میان چشمان شاخه نبات

                              اگر دیگر حافظ نباشد!

من شاعر نمی شوم!

                             که از میان قلمم ؛ زمستان است؛ بجوشد!

کجاست؟ جادوی من ...

اگر بتوانم به اقتصاد خرد جامعه

خون شعر تزریق کنم

                                    من؛ شاعر نمی شوم!

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) خریدارم

اگر که قیمت آن مبتلا شدن باشد ...

 

 

هفت/

چه شب های دردآور و پررنجی ست که علی (ع) را کشتند.

کشتند اگر چه شد که انگار زنده است!

می پرسیم ازخود؛ بپرسیم که پاسخش عالی ست, دیگر کو که علی (ع) تکرار شود.

 

این شب ها همدیگر را دعا کنیم ؛ حس غریبی ست که دعای هم درحال هم تاثیر دارد.

تاثیر دارد

بجنگیم با خفت وخست دردعا که روح عالی ما رو به تعالی دارد ...

والسلام

 

 

                                                             

۱۰ فروردين ۰۳ ، ۱۸:۴۲ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

Boone annee!

یک/

چه می شکفت؛ ایمان به عشق

روی قلب من

                       بهار

 

                              بهار

که از آن سوی سوختن زمستانی ات!

                                               که قلبم دیگر یخ نیست!

 

نخواهم گفت: نامش را

                                  که هم تو و هم من ؛ شادزی!

 

که زبانم بسته از یخ زمستان است!!!

 

دو/

باورت نمی شد

غم

از پارسال من؛ شعر

روی دفتر

نقش ها بسته باشد

می آمدی و می رفتی

و

دررا نمی بستی

که مبادا

سوز زمستانی ات

یک لحظه مرا ترک کرده باشد!!!

 

سه/

       می خواهند که مرا ببرند؛ نواها ؛ صداها؛ آواها...

                                                                   به دوررست های دور....

بیا لیلی؛ بیا!

 

                           که چشم های بسته ام را باز کنند

                                                                             دنیا همین نیست!

              باور نمی کنم ؛ اما

                                     که هیچکدام را خودمن ...

                                                                     نساخته باشم!

       از شرایط دردو دوری و انتقام!!!

 

چهار/

چای

درراباز کن!

که من با خاطره ای از لاهیجان بیایم!

کناردریاچه

بوی غلیظ کوکی ؛ کلوچه

اضطراب از نرسیدن به دریا ...

چای

لطفا درراباز کن

که طعم باران

قهوه

روی هم

باداغی ...

دوازده دقیقه هم نمی شود!

چای

دررا بازکن!

 

 

پنج/

همه داشتیم مشکوک ؛ درون چشم های هم

                                                            عشق را جستجو می کردیم!

                                    شاعرانی بودیم که هیچ ؛ یکدیگررا قبول نداشتیم!

                                و عشق درون هم را ...

                                                                دروغ می گفتیم!

                                 و شعرهایمان کارخودمان نبود!

 برگشتیم!

و ازدورهمی راحت شدیم

شعرها ...نفس راحت کشیدند

                                     که ما نویسنده گفتگوی واژه های غریب

                                                                                      روی کاغذیم ...

                                        همین!

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) دویده به عشق

منم که پای دیدار تو ؛ باخدا ؛ عهد بسته ام ...

 

 

هفت/

سال نو مبارک ؛ هزار زبان هست که بنویسی ولی درتیتر من فرانسویش را برای شما نوشتم

سپاس عزیزانم!

امید که بهترین ها درسال جدید برایتان اتفاق بیفتد

لیلا

۰۳ فروردين ۰۳ ، ۱۵:۴۸ ۰ نظر
سیده لیلا مددی