یک/
برف...
روی دست های من ،که نان بود
می رفتم!
نه اینکه نشنیده باشمت
صدای پای پیر ...!
می رفتم!
انگار
درکنار من،غروب ...
درانتظار خوشه های انگور ودوستان
لذت می برد...
دو/
بین چشمان سیاهت هزار قصه ی تلخ
گویی که نوشیدن هر قهوه ترک
تلخ تر
تلخ تر
از دیگری ...
ادامه دارد...
سه/
آن زمان که ،موش ها در عشق پنیر
به زبان سوسک ها ،می نویسند ...، شک می کنم ،شاید، گردو ارزان شده، یا در فریبکارانه ترین حالت عشق ،گرفتاریشان ( سوسک ها) ، لذت بخش است!
چهار/
عشق را که به /تردید/ نوشتم
همه / تهدید/ شدم!
درانتخاب و انتصاب و اکتشاف
/تحقیر/ شدم!
راهم به کج افتاد و به سختی، سختی ...
رفتم
به دبستان زبان عربی!!!
درهم همه ی زمان که، فهمیدم چیست
/پا،سخت/ نشستم ،به نوشتن بنویس...
مردم ( جنس مذکر) که اگر مردن من سال دویست...
با دیپلمم کلاس اول بنویس!
من عشق نوشتنم
به هردل بنویس
رو کن توبه هر قبله و آئین بنویس
سال یک ام از کلاس اول بنویس
باورکن
که من عاشق عشقم بنویس ...
تا جان به بدن مانده تا .......بنویس!
پنج/
روی بشقاب چینی
هرچه پوست سیب
هرچه گوشت هلو
هرچه دانه
می کشم روی ذهنم
آخرین بار
چه خوش گذشت!
خانه ی شما ...
خیال می کردم
سال های طولانی ...
ولی نمی شود...
اخلاقی که می رود سمت غلط از گذشته های نیاکان!
به اندازه ی همین سیب و هلو ...
نه ، هضم نمی شود!
خدا نگهدارتان!
شش/
مزار شش گوشه ات را یا حسین (ع)
من به بوسه های خویش ، درزیارتی که چه دوراست ...
هرلحظه که می اندیشم ...
نزدیکم ...