یک/
مرزهای بین من
و
نادانی های تو؛ شکسته شد!
...
نه اینکه من؛ "آگاهی" باشم...
" دانستی" دریک سطر؛ از شکستگی صورتم.
گذشت...
آن زمان درجوانی که؛ اشک می خوردم!
وتو
درپندار لبخندهای من؛ از شادی بودی.
سی سال بعد
دانستی که غم؛ جوانی مرا شکست داد.
دو/
هیچ کارنامه ای برای درسهای تو
در زندگی صادر نشد!
جز" ادبیات " !
که وقت رفتنت خواندمش:
صفر؛ صفر؛ صفر!
املای عشق کامل غلط بود: اشغ!
و ضمیرها جا به جا:
برای سوم شخص و دوم شخص:دوسطش و دوسطط!
و نام ها:
سریا!
ظیبا!
می روی ...پشت سرت را نگاه نکن!
آبادی ویران من؛ برای بستن درها؛ حتی بلند نمی شود!
سعی نکردی
تمام سالهای تحصیل مان به خواندن
خواندن خیام!
خواندن حافظ!
خواندن نیما!
شاید خطی شعرهم ؛ از صفرهای تو
نجاتمان می داد.
از تفاوتمان به رفتن و ماندن....
سه/
پرتقال سخت بود!
درتنفس شبانه ی کندن پوست...
بی هوا
شیرین...
مانده بودم ؛ تاچه حد تلاش کنم
برای تقسیم.
تو رفتی ؛ خداحافظ!
سهم تورا می بخشم
به کنار دستی دیگرم درقطار!
لبخند می زند
و می گوید: شاعر است!
چهار/
از درونم جوشید راز تو ؛ قطره قطره
ابر؛ ابر بارانی ام
که قرار نبود...ببارم!
ولی شمال ...اگر طلب کند....!
پنج/
هنوز عروسکم را دوست دارم!
که وقت قصه خواندن مادرم!
در آغوش من؛ می خوابید
و موهایش توی دستهای من؛ راحت بود...
نمی گویم ؛ گذشته ها گذشت !
و پیر نشد!
می گویم؛ گذشته ها گذشت ...
اما
هنوز زبان باز نکرد ؛ شکایت کند...
هنوز چشم باز نکرد؛ گریه کند!
هنوز پا باز نکرد؛ برود!
شش/
مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) می بینم ...
درخلوت درونی ذهنم؛ که پای بوس توام!
ALPHA نام فیلم بسیار زیبایی بود که چند شب پیش از تلویزیون دیدم
این دومین فیلم بود که از جهان و دنیای وایکینگ ها ( سوئد؛ نروژ ...) می دیدم که جدای داستان
جذابش با قابلیت های طبیعی مرا تا پایان داستان نگهداشت
فیلم اول داستان سه آرزو برای سیندرلا بود که جدای داستان تکراری سیندرلا؛ دربرف های نروژ یا سوئد می گذشت
قابلیت های طبیعت در اثر گذاری فیلم ها و داستان هارا فراموش نکنیم...
جالب بود.