دوستان محترم سلام ...

متاسفانه بنا به بعضی دلایل شخصی از نوشتن درفضاهای مجازی معذورم و به حد کافی (حدود ده سالی ) می شود که مشغول نوشتن در این جور فضاها هستم ...چون نمی خواهم تصمیم آنی گرفته باشم از شما درخواست دارم کمکم کنید تا : کماکان ادامه دهم یا بروم دنبال کار خودم ...اگر حتی یک خواننده لطف کند و برایم بنویسد که بمانم می مانم وگرنه دوستان اضافه نوشتن وقت شما و خود تلف کردن است ...شمارا به خیر و مارا به سلامت ...

(راستش از خقی که در پرشین بلاگ ضایع شد و نا حقی هائی که در تدوین نوشتن مطالب وویرایش آن عینا و حقیقتا فقط در حق این جانب می شود نگرانم)...

اراد تمند سیده لیلا مددی

این مطلب و پاسخ شما تا 24 ساعت اعتبار دارد!

بوس

gushna.blog.ir
این پست شما بنده را یاد اولین کتاب تالیفیم انداخت که زندگی یک سید بزرگوار و مرجع عالیقدر دینی جهان اسلام و تشیع است
ان شالله قلمتان پایدار باشد سرکار خانم مددی
التماس دعا
یک وبلاگ نویس سیزده ساله


....
برای رفتن برخی کامنت های قدیمی هم هست که آدم را امید.ار می کند ... اتفاقا نه به ماندن که رفتن بیشتر که گل هائی که می نوشتند و می نویسند بسیارند ...
اما درون خودم هم هست ...
جائی که مدرس بزرگ را گفتند تو در مجلس رای نداری؟گفت پس آن یک رایم چه شد ؟ بخش تدوین و ویرایشم هم بی صدا درست شد ...
توی این سیل و بدبختی بیا لیلا را بگیر را نشنیده بودیم ... آن هم کی؟ خدایا توبه!