یک:
بوی تو...شادی اردی بهشت می آورد...
که باغ بودی و...هوای نارنج هاراداشتی!!!
دو:
حوض بودوهندوانه های خنک...
دل چاقوازاین همه شیرینی خون بود!!!
سه:
ترجمه خطبه176:
اقسام ظلم وستم:
آگاه باشید...که ظلم برسه قسم است:
ظلمی که نا بخشودنی است وظلمی که بدون مجازات نمی ماند...
وظلمی که بخشودنی وجبران شدنی است...
اماظلمی که نابخشودنی است...شرک به خدای سبحان است.............. ............
یک :
کوچه هاروشن اند...
سحرخوردن... یعنی سبزی خوردن کارکباب تابه ای
چای شیرین وپنیروخرما...
و...خندیدن...باور نمی کنی...که عبادت...گاهی باخوردن ونخوردن...
تاخدابالامی رود!
دو:
مرگ راشستم و روی بندرخت پهن کردم...
ولی...می دانم...پپیراهنی ست که بالاخره... دریازود....
باید بپوشم!
سه:
یوسف!
قدیم ها هیچ قرصی نبود...که بخوری وبیماری اسکیزوفرنی رادرمان کنی...
منی که زلیخا بودم...
از صدای یوسف...یوسف...درونم...عاقبت به خیر نشدم!
چهار:
خطبه 62:
موضعگیری امام دربرابرتهدید؛
پروردگارمن... برای من پوششی استوار قرار داد... که مرا حفظ نماید...هنگامی که عمرم بسراید...
ازمن دورشده...ومراتسلیم مرگ می کند...
که درآن روز...نه تیرخطا می رود... ونه زخم بهبود می یابد...
یک:
دلدار...جام قلب مرا برد...
دیگرچه... بنوشدرگی که تشنه عشق است...
دو:
می خندی وفراموش می شود... دردهای من...
ذهنم فقط صدای خنده ی تورا ثبت می کند...
سه:
خطبه نود وشش:
خداشناسی:
سپاس خداراکه... اول است...
وچیزی پیش ازاو وجودنداشت... واخراست...وپس از اوموجودی نخواهد بود...
چنان آشکار است که فراترازا او چیزی نیست...
وچنان مخفی وپنهان است که...مخفی ترازاو...یافت نمیشود...
یک:
درتوانم...نیست...خریدن خانه ی چشم های تو...
مستاجر... دست های گرم توام....
دو:
بیسواد بودم....
و...
درخواندن عشق...
عمری تو نوشتی که...مرا دوست میداری ومن...
نمی دانستم...
سه:
دوری ازتو...استرس...
آنقدر وسواسی ام کرد...
که دیگر...تکیه گاهم...قرص شد!
چهار:
سیاستمداری!
نمیگویی....نمیخواهم...
برای دل هم...
سپرده ذخیره.... مدشده!
پنج:
شب ها...به مناجات خدانگذشت... حیف!
آن که بیدارمن...ایستادبه صبح...
تنهاخدابود...
شش:
ازفردایک پست از نهج البلاغه... یارمن!
یک:
چشم هایت را...که بازکنی...
یک شعبده اتفاق می افتد...
ازمیان چشم هایم... پرنده عشق ظاهر می شود....!!!
دو:
زنجیر ازموی تو...
دست هایم را بسته است...
وگرنه... تابحال نقش تورا...کشیده بودم...
سه:
نفس...نمی کشم...
حبس کرده ام خودرا...
کلید این قفس...
دست های توست....
چهار:
یک قلب نشکن خریده ام...
فقط حیف به جای سینه ام...
می رودبنشیند... دریک قفس شیشه ای...
پنج:
میان ستاره هاخداپیداست...
می گذارد انقدرچشمک بزنند...
تاچشم های تو...
درد هایی را که میبینند...فراموش کنند....
شش:
گل رز....تقدیم نوشتاری برای همه خوانندگان وبلاگ.... هرکجاکه هستند....
یک:
نگاهم...به تعقیب توجان... می دهد...
چه بیرحمانه می روی...با...یاردگر!
دو:
قفس...بهانه ای ست...برای عشق...
عاشق هم می داند...آزادی باادامه عشق...نمی سازد!
سه:
نمی فهمی...که...روح هم زخم می شود...
تراش... برداشته ای که این مداد حرف دلت راببوسد!
چهار:
قلب می خواهم چکار؟
این وسیله ای ست که برای تو...می تپد...
پنج:
یار قدیمی... یوسف :
پیراهن تورا خریدیم...
توخودت...باندازه ی مصر...می ارزیدی...
...................................................................
بااحترام به روزهای آینده.... چهارده وبازده خرداد...وروح پرفتوح... امام خمینی(ره)
یک:
شهر می خواهدبداندنام تو...
پنهان کرده ام....این نام...روی پیشانی خویش...
دو:
می روم...دیوانه وار....
گذرازچشم های تو...
عقل می خواهد چکار!...
سه:
ترکم کن وبگذارپیاده بروم...
عقل می ایدسراغم... درمسیرمرزچین!
چهار؛
پروانه ی سابق..
بی خیال!
می روی وبارقیب می خندی که چه؟
اگرشمع... هستم...
می توانم واترپروف هم باشم که...اشک نریزم...
پنج:
شیک بپوش...
نامت را...
اگر قرارست...درعشق...کمی...مردباشی!...
یک:
مگرم...بازببینم...
توراکه روح منی...
جسدم روح ندارد...
درانتظار توام...
دو:
کمر قلم راشکسته ام...
که گاه ازتو نوشته ام...سنگین...
سه:
نثر... جان ندارد وبی روح...
مگر لباس شعربپوشد وسماع کند..... میان دفترم...
چهار:
یوسف...
ماه نوشیدی میان چاه...
دیگر هیچ نوشیدنی...برای... تو...
مثل آن ماه نشد...