بی شمس

ادبی

فتنه عشق...

یک/

از عشق به دام افتادن 

                        هنر هرکسی نبود!

آن کس که توان داشت بیفتد 

                               هنرمند عشق بود !

 

دو/

موهایت نرم بود

و،شانه هایت کوچک ...

توی چشم هایت ،ما چهارتا کودک نیازمند بودیم .

به عشق

به نان

به کلوچه !

به ناهار 

به مهرمادری !

خمیده درکوچه های تهران 

راه که می رفتی...

هیچکداممان نبودیم!

بی خیال چشم هایت ،که اصلا ما توی چشم هایت ،چه بودیم!

هفته ها پیش که رفتی ...

مویه های من به صدای بچه گربه ها می مانست !

که از شب های تهران می ترسند...

راه گم کردم 

و،پول هایم را غذای گربه خریدم ...

موهایشان نرم بود 

و،شانه های کوچک شان 

و،توی چشم هایشان 

من یکی از آن چهار تا بچه بودم !

 

سه/

پیش از تو مردن بخت من نبود ...

بختم مراکشید پای مزارتو ...تا مردنم به چشم ببینم...

 

چهار/

رفته ام میانه ی پاییز 

لابه لای برگها تو را می گردم 

شاید بین برگهای پاییزی ،بهار کوچک ،تورا پیدا کنم ...

وبیاورمت روی میز ناهار خوری!

ودستهایت راتنظیم کنم ،طوری که انگار خوشگل ترین دختر دنیا 

دارد ،از خدای، تشکر می کند 

...

 

پنج/

می روم پاریس و آخر عاقبت ...

می روم لندن و آخر و عاقبت ...

می روم مسکو و آخر عاقبت ...

زمان به کجا رسیده ،که رفتنم ،عین خیالت نیست ...

نیست!

اگر می روم و تنها بدون هیچ کس...

دنیا برای من ، معنا ی خوبی پیدا نکرده!

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یا حسین(ع) غریب ترینم 

که پرسیده اند:

این زن چرا نوشت حسین (ع) حسین(ع) حسین (ع)...

 

هفت/

یکهو کودودکی و میانسالی و بزرگسالی ام را بین اطرافیانم گم کردم!

رفتم به دنیای فراموشی و فراموش شده گان ...

گریختم 

درست مثل فیلم فرار بزرگ، و حتی بالاتر از فیلم فرار بزرگ، گریختم!

__________________

سپاس از تمام کسانی که درغم آخرین، همراهم بودند 

دستهایم رافشزدند و همدردی کردند، ازهمه متشکرم 

لیلا

۱۲ مهر ۰۲ ، ۲۳:۵۲ ۱ نظر
سیده لیلا مددی

دیوید کاپرفیلد؛ الیورتوئیست؛ آرزوهای بزرگ و چارلز دیکنز!

یک/

درپائیزی که اصلا خیالم نیست!

                                    باران نبارد هم ....

                                    غروب دلگیر نباشد هم ....

                                    ساحل خون گریه نکند هم ...

                                   برگ ها زودتر نریزند هم ...

                                   بیماری های واگیر شروع به کار نکنند هم ....

 

می روم ...

کنار دران کاخ قدیمی تهران ؛ بستنی می خورم

و اگر شد ...

کمی می نشینم و جوک قدیمی می خوانم و می خندم!

همین است که ؛ نزدیکان متولدین تایستانی من؛ را؛ حرص می دهد!!!

 

 

دو/

روی لیوان سسفالی من نوشته بود: غرور...

هرچه سرکشیدم از نوشیدن تمام نشد...

اما

یکروز غریبانه ....

از ارتفاع افتاد و خرد شد!

 

 

سه/

درسکوت می رفتیم

                           دریاچه خوابیده بود

                             ماه خوابیده بود

                             کوه خوابیده بود

                                                   آن جا که حافظ خواندم ؛ شاخه نبات بیدار شد

                                                  و زیر لب گفت:

فاتحه ای چو آمدی برسرخسته ای بخوان

لب بگشا که می دهد لعل لبت ؛ به مرده جان!

                            

(بیتی از حافظ)

 

 

چهار/

شاید سواد نداشتم

                        اگر می گفتی نامت را بنویس ؛ بنویسم!

شاید زیبا نبودم

                          اگر می گفتی تصویرت را بفرست؛ بفرستم!

شاید دروغگو بودم

                             اگر می گفتی بگو دوستت دارم ؛ بگویم!

 

         چطور شد شناختیم؟ چه سیاستی بود؟

 

            گویی" سکوت" همیشه : رازگوی یک ذهن زیبا بود!

 

 

پنج/

آنقدر نیامدی که من هم ( ای روزگار) رفتم!

                                            یعنی مرگ پایم را گرفت....

 دیدم سریع آمدی ...

بدو!

اشک؛ اشک؛ اشک...

                               دوست عزیز!

توکه واقعا و اصلا نیامده بودی....

و نمی خواستی بیائی ....

دیگر چرا گریه می کردی؟

مگر از ابتدا" زمان" برای تو اهمیت داشت؟!

 

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) ؛ عشق است عشق ...

به آمدنم عشق آمدن است و نیامدنم عشق آمدنم !!!

 

 

.................................

هزار حیف از رفتگانی که درهمین چند وقت اخیر؛ کوچ کردند از بانو سین قاف عزیز همیارم متشکرم که درچاپ آخرین کار من علیرغم مشکلات بسیار همراه بودند

س. ل. م

 

۲۲ شهریور ۰۲ ، ۱۴:۱۱ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

شباهتهایی به شعر داشتند ، نوشته هایم...

یک/

دروغ بزرگ....

                   زندگی من ،داخل سیرکی بزرگ بود!

پروازم ،با گوش های بزرگم از ارتفاع

                                                   دروغ بود!

و

نجات جان دوستانم ،از بزرگترین سیرک دنیا

                                                               دروغ بود!

من ،یک روز تصمیم گرفتم دروغ ها را باور نکنم ...

شماهم...

تصمیم دارید که ،بزرگترین دروغ ها را دیگر باور نکنید؟!

 

دو/

شماره می کنم ،تعداد مژگان تورا، بیشتر نشود !

هزار تیر کم است؟!

بشود ده هزار، چاره ی جان ، قلب بیمار ، چه کنم؟!

 

سه/

روی چهار پایه...

                 دستانم به لامپ نمی رسد 

و، بدتر به سوسکی که خیره خیره ،از پنجره آمده...

می ترسم 

از دفعه ی آخری که از چهارپایه افتادم 

از تنهایی 

که کسی نبود،زنگ بزند اورژانس !

می ترسم 

از سوسک بیشعور که بپرد روی کیکی که برای تولد عشقم پختم!

می ترسم

............

بااین حال 

            دمپایی پلاستیکی را پرت می کنم 

           لامپ ،تکان تکان می خورد ....

         سوسک می پرد روی کیک و خامه کمی خراب می شود 

       وبعد می رود سمت بیرون پنجره 

______________________________

یک ساعت بعد ...

                     لامپ سوخته را عشقم عوض می کند 

                    پایم را ماساژ می دهد 

                   وبعد با دیدن کیک تا می تواند ،می خندد 

                  سوسک ،همان لحظه افتادنش ،برای پدرام ،سه تا نقطه دیگر گذاشته ...

امان از ،تنهایی

 

چهار/

تا گوی قلبم دست توست...

                            آینده ام را می خری

                          یا می روی /بدبختتم/ یا می روم / بدبختتم/!

                       یا می برندت / سوختم / یا می برندم / سوختم/!

اشکال، از قلب من است...

از ایستادن / شک نمود/!

در/شک/ تورا بدبخت کرد ... اما مرا خوشبخت نمود!

 

پنج/

پول هایم کو؟

اگرمن از نانوایی دوتا نان بیشتر خریده باشم ....

برای بخشش...

پول هایم رفت پی دوتا نان، برای همه ....

که مثل من درصف ایستاده بودند!!!

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) چنان می بوسم 

که آخرت بپرسیم که بود ..... می بوسید!

۱۸ شهریور ۰۲ ، ۰۱:۰۹ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

اربعین...

                                نمی زنم پا به خون؛ پرواز حق من است ... چون

                                 

                                رسیدنم به کربلا؛ حسین(ع) ؛ زینب (س) ؛ رقیه (س) حق من است....چون

                             

                               به آن مزار شش گوشه اش قسم که اشک؛ حق من است ...چون

                             

                                 آن خاک؛ حضور من ؛ شکایت از جدائی ام ؛ حق من است ... چون        

 

 

 

 

 

 

۱۵ شهریور ۰۲ ، ۱۶:۳۵ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

Je viens du ciel et les étoiles entre elles ne parlent que de toi”

یک/

برای داشتن قلب تو...

            کار کار می کردم!

      به برده داری ذهنم : به شغل های نوشتاری ساده!

    اما برای جلب تو

        یک" چک" !

         برای ان که از /هیچ تو/صادر کرد ...

      کافی بود.

  من؛ آزاد ...میان جامعه باشم

  اما تو؛ مثل سرمایه ؛ گم سرگردان

                                            چه خوب؛ اگر فهمیده ام ولی ...

                                           اسارت تو؛ از هیچ تو؛ از هیچ بین ما ..." تمام شد".

 

 

 

دو/

بی نور

درمکانی که به عشق ختم نمی شود

درنشیمنگاهی از سکوت

تو رفته...

بینائی ؛ هیچ

از صدای موریانه ها ...

می توان دوباره برخاست!

اگر امید

چنددانه موی تو باشد

میان دستانی عرق کرده

که شاید ...

هنوز

دوست داشتن...

راه یافتن به دنیائی ...دیگر است!

 

 

سه/

و مردها...

         بیرون بغض و گریه

                               همیشه میان خنده

                                                       به یاد مادرخود!

                                                                         هیچ حقی برای غم نخواهند داشت !

ومردها

        درون دنیای مردانه

                               درسکوت

                                         بی هیچ حرفی

                                                          ادامه می دهند !

                                                               قاه قاه قاه

                                                  وچگونه می توان

                                               دردنیای واقعی  

                                           بیرون از این دنیای کلمات

                                " جنسیتی" را که تلخ است ...

                           بهتر از این توصیف کنیم !!!

               گویی ؛ بار دنیا تقسیم نمی شود

          بی انصاف!

    غمگین نباش!

و

                          " زادن" ...به تنهائی ممکن نیست!   

 

 

 

چهار/

شمع درخلقت خود بی " نخ" هیچ است!

 

از ذات نسوزش " نخ" اگر نیست ؛ چراهست؟!

 

 

پنج/

بردمت

       میان کتاب های کتابخانه

   و اگر نمی شناسندت ؛ خواند شناخت !

                                                  مرا مولوی فرض کن ؛ با شمس ...

                                                   مرا حافظ فرض کن ؛ با شاخه نبات...

چه فایده!

         که توهم ....

                              بی وفائی!

                             و فراری از همه واژگان مهر آمیز من !

اکنون میان کتابخانه ...

به من هم خواهند خندید ....

                               چه بردبار ...

                                             شاعری اندوهگین درقرون پسا توسعه ی ایران ....

                                           بانوئی دردمند و از پای فتاده!

                                            خردمند گرفتار ...                   

                                                                                خیر!

شکارچی ای که صیدش گریخت ؛ گریز پای ....

                                     و دیوانه ای که تنها ادبیات می توانست ؛ درمانگرش باشد ...

                                   دوباره

                                  دوباره

                                 دوباره

 

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) چون بهشت برین ....

قستم نشد جز ار عبادت و دین

 

 

 

هفت/

کم کم اگر خدایاری کند و بتوانم به ادبیات باز خواهم گشت...

دوستتان دارم

 

 

 

۱۲ تیر ۰۲ ، ۱۱:۴۵ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

Is this a dagger which I see before me, the handle toward my hand? Macbeth

یک/

می روم منزل عشقم؛ جهنم دنیا!

بهشت باشد و استخر پاک و جان و دعا!

 

توراکه بخشیده ام(!) از نجات خودم ...

هزار بار شکر غ خدایا به عشق و حال؛ خدا!

 

دو/

سوت و کور است!

و گویی وقتی درمیان خورشید راه می روی ...

خدای!

نمی سوزاندت...

نه مهربان بودی و نه دستگیر...

غرور

تورا کشت!

اما درنبرد کشمکش انداز ذستهایت ؛ دعا می کردی ...

که ...

همه پدرها مثل پدر خودت ...

به منزل باز گردند...

 

سه/

مانده ام درتو چه دیدم ؛ غیر آن قهر و غضب ...

گله و اخم و نبود و هیجان؛ ضد نفس!

 

چهار/

میان اندوه من...

زمین!

درسوگ خویش تاریک بی هیچ ستاره ای!

چه شادانه

       غمم بود

          جهان ازمن؛ غم انگیز تر!

 

پنج/

وقت رفتنت ؛ می خندیدم

و

آمدنت بازهم

دو ثانیه اگر بود تا بازگردی !

                             میان گریه هایت

که من

                  چقدر در" هجر" تو ...

                                           مقاومم!

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسن(ع)

درزبان عشق:

بهشت ؛ بهشت؛ بهشت ...

۱۹ خرداد ۰۲ ، ۲۰:۵۹ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

برای چیزی که ۵ سال دیگه ارزشی نداره، بیشتراز۵ دقیقه ، غصه نخور!

یک/

برف...

        روی دست های من ،که نان بود 

می رفتم!

           نه اینکه نشنیده باشمت 

         صدای پای پیر ...!

می رفتم!

       انگار 

            درکنار من،غروب ...

                               درانتظار خوشه های انگور ودوستان

                                                      لذت می برد...

 

دو/

بین چشمان سیاهت هزار قصه ی تلخ 

گویی که نوشیدن هر قهوه ترک 

                                   تلخ تر 

                                   تلخ تر 

از دیگری ...

           ادامه دارد...

 

سه/

آن زمان که ،موش ها در عشق پنیر 

به زبان سوسک ها ،می نویسند ...، شک می کنم ،شاید، گردو ارزان شده، یا در فریبکارانه ترین حالت عشق ،گرفتاریشان ( سوسک ها) ، لذت بخش است!

 

چهار/

عشق را که به /تردید/ نوشتم

              همه / تهدید/ شدم!

                    درانتخاب و انتصاب و اکتشاف 

                                        /تحقیر/ شدم!

راهم به کج افتاد و به سختی، سختی ...

رفتم

به دبستان زبان عربی!!!

درهم همه ی زمان که، فهمیدم چیست 

/پا،سخت/ نشستم ،به نوشتن بنویس...

                                    مردم ( جنس مذکر) که اگر مردن من سال دویست...

          با دیپلمم کلاس اول بنویس!

        من عشق نوشتنم

       به هردل بنویس 

      رو کن توبه هر قبله و آئین بنویس

      سال یک ام از کلاس اول بنویس

       باورکن 

      که من عاشق عشقم بنویس ...

      تا جان به بدن مانده تا .......بنویس!

 

پنج/

روی بشقاب چینی

هرچه پوست سیب 

هرچه گوشت هلو

هرچه دانه 

می کشم روی ذهنم 

آخرین بار

چه خوش گذشت!

خانه ی شما ...

خیال می کردم 

سال های طولانی ...

ولی نمی شود...

اخلاقی که می رود سمت غلط از گذشته های نیاکان!

به اندازه ی همین سیب و هلو ...

نه ، هضم نمی شود!

خدا نگهدارتان!

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یا حسین (ع) 

من به بوسه های خویش ، درزیارتی که چه دوراست ...

هرلحظه که می اندیشم ...

نزدیکم ...

 

 

 

 

۲۷ ارديبهشت ۰۲ ، ۲۳:۵۵ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

بیا بیا که شدم در غم تو؛ سودائی ...

یک/

به وقت بال گشودنم ...

                         به بیکرانه پریدنم

                                            (زمین مسطح!)

                       تمام؛ دانه به دانه

چنان به اوج رفتنم

                      که غرق مرگ بودنم!

                     فراموش کردنم

                    از عشق رفتنم

                      آزاد کردنم ....

همه ؛ همه

برای تو باشد!

                  درون حوض خاطرات

                  نفس؛ نفس؛ کشیدنم

برای تو؛ خاطره باشد...

 

                      به وقت بال گشودنم

                     آسمان

                     صید کردنم!

دیگر کجا؛ کجا...

                    " لیلا" بودنم!

                                                    رفتنم!

                                                    رفتنم!

                                                    رفتنم!          

 

 

 

دو/

 

آن پیراهن که" بوی قورمه سبزی نمی داد "

                                                  را پوشیدم!

و؛ میان انتظارم

                      از آن چه تو " دکتر" بودی...

                                                      حلقه ام را ؛ نوازش کردم!

آینده شلوغ خواهد بود...

اما!

                            داستان " یک کدبانو "

                                                      به پایان نخواهد رسید!

 

سه/

 

آن چه را من درکنارتو پرستیدم؛ " خدا " بود .

 

آن" خدا" از آن " خدا" آگاهتر ؛ از عشق من...دیگر" خدا " بود.

 

 

 

 

 

 

سه/

می نوشی از خبر های داغ داغ

شکر شکر

دنیاخراب؛ خراب ...

از این ورق ؛ ورق

دیوانه وار

لذت لذت است!

حتی؛ چای ؛ سیگار ؛ قهوه ؛ کم است...

حرص خوردنت...

و گوشت های چرب

و نداشتنت!

بحران عالم است...

انگار

سرمایه درخبرهای داغ داغ

جهش اش کند تر است!

و لذت حتی در رفتنت سمت فضا ...

درزمین مسطح!

به دنبال دانه دانه خبر!

کنکاش ...

علم تر است!

قرن 21 لذت لذت ...

داشتن خبر از بی خبر

است ...

the end

؟fin

پایان؟

....

 

پنج/

 

بوی شیرینی کشمشی

                            وانیلی

                        قند

                           از آن طرف

" دیابت"

                             وای خلاف ما ...

یک عدد کشمش

  در انتهای

بی شکری

از قهوه تلخ

و شیرینی ای که ؛ می خوریم!!!

 

 

شش/

 

مزار شش گوشه ات را یا حسین(ع) نمی پرستیدم...

چنان به حلقه ی آن در اعتقادم شد ...

که نامت به نام حق؛ گره ها زده ام ...

 

                   

۱۸ فروردين ۰۲ ، ۱۶:۰۷ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

کولاک درسال نو...

یک/

 

ابزار دست تو نخواهم شد ...

                                   بهار!

که چون

            ابر گریه کنم ...

                                 تا مردم

                                          به سیلاب اشک های من؛ ایمان بیاورند!

 

دو/

 

درمیان سبزترین دروغ ها

                               گفتی : برو بخر!

                                             قلبت هزار تومن!

                                                                روی دیوار!

باور نکردی...به راستی ...

                              نرفتم!

که هرگرانی ؛ دلیل برکیفیت ؛ نیست!!!

 

 

سه/

 

وقتی به انتها رسیده ای ...

 هرپایان دیگری ؛ همراه پایان تو؛ خنده دار نیست؟!

شلیک رنگ آبی در آسمان...

هنگام سقوط تو از ارتفاع 8000 پایی!

بارش تگرگ در کویر ...

هنگام تشنگی چشمهایت از مرگ!

پخش تصادفی ترانه تولدت مبارک ...

هنگام آخرین نفس روی تخت بیمارستان!

                                              بخند!

                                                   بخند!

                                                         بخند!

                                معمولا؛ همین طور است!

                                                                و اگر به ادمه می افتی ...

                                                                               اخر کار هنوز نبوده است!

 

چهار/

 

توی سوراخ خودم ...

 پنیرهایم!

           و سوراخ هایشان

                                    اهمیت دارند!

بوی تند خوشمزه

بوی تند سرقتم از انبار ...

                               از میزهای بی حواس صبحانه ...

موش کثیف!

بلد است...بیشتر زنده بماند

از تمیزترین ها ....

                چون درنگهداری خورد و خوراکش ؛ استاد است!!!

 

 

پنج/

 

مزار شش گوشه ات را یا حسین(ع)

روزه دار و خسته ...

هزار بار بیایم به اشک ؛ افطارها ...

 

 

 

 

امیدوارم در روزهای جدید از سال نو 1402 شمسی بهترین ها برایتان اتفاق بیفتد ؛

مزه دارترینشان همان ها هستند که دوست داریم اتفاق بیفتند ولی انتظارشان را هرگز یا ناباورانه داریم ...

سفر به دور دست ها؛ تغییر موقعیت شغلی؛ موفقیت های مالی ؛ داشتن استاندارد های زیبائی و سلامت ...

شک نکنید که می افتد؛ خداهنوز مارا بهتر از خودمان می داند و روزهای بهتر هم هست ...

سپاسگزارم از دانشجو یان و دانشگاهیان و دانش آموزان عزیز که نوشته های مرا خواندند ؛ از مدیریت بیان ...

به امید خدا ... روزهای بهتر

من هم که دارم پیرتر می شوم به خودم دارم قول می دهم که اخلاقم را بهتر کنم!

مهربانتر باشم و دنیارا سفید تر و زیباتر ببینم!

 

 

 

heartheartheartwink

 

 

 

۰۱ فروردين ۰۲ ، ۱۵:۱۱ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

ALPHA!

یک/

مرزهای بین من

                و

                    نادانی های تو؛ شکسته شد!

...

        نه اینکه من؛ "آگاهی" باشم...

                                                   " دانستی" دریک سطر؛ از شکستگی صورتم.

       گذشت...

                      آن زمان درجوانی که؛ اشک می خوردم!

                                وتو

                                                  درپندار لبخندهای من؛ از شادی بودی.

              سی سال بعد

                                   دانستی که غم؛ جوانی مرا شکست داد.

 

 

دو/

هیچ کارنامه ای برای درسهای تو

                       در زندگی صادر نشد!

                                            جز" ادبیات " !

                                                             که وقت رفتنت خواندمش:

                                         صفر؛ صفر؛ صفر!

                                   املای عشق کامل غلط بود: اشغ!

                                و ضمیرها جا به جا:

                                                       برای سوم شخص و دوم شخص:دوسطش و دوسطط!

                                   و نام ها:

                                           سریا!

                                           ظیبا!

می روی ...پشت سرت را نگاه نکن!

                                    آبادی ویران من؛ برای بستن درها؛ حتی بلند نمی شود!

          سعی نکردی

                 تمام سالهای تحصیل مان به خواندن

                                                   خواندن خیام!

                                                  خواندن حافظ!

                                                 خواندن نیما!

                                                                 شاید خطی شعرهم ؛ از صفرهای تو

                                                              نجاتمان می داد.

                                              از تفاوتمان به رفتن و ماندن....

 

 

 

سه/

پرتقال سخت بود!

درتنفس شبانه ی کندن پوست...

بی هوا

شیرین...

مانده بودم ؛ تاچه حد تلاش کنم

برای تقسیم.

تو رفتی ؛ خداحافظ!

سهم تورا می بخشم

به کنار دستی دیگرم درقطار!

لبخند می زند

و می گوید: شاعر است!

 

 

چهار/

از درونم جوشید راز تو ؛ قطره قطره

                                      ابر؛ ابر بارانی ام

                                                         که قرار نبود...ببارم!

                        ولی شمال ...اگر طلب کند....!

 

 

 

پنج/

هنوز عروسکم را دوست دارم!

که وقت قصه خواندن مادرم!

در آغوش من؛ می خوابید

و موهایش توی دستهای من؛ راحت بود...

نمی گویم ؛ گذشته ها گذشت !

و پیر نشد!

می گویم؛ گذشته ها گذشت ...

اما

هنوز زبان باز نکرد ؛ شکایت کند...

هنوز چشم باز نکرد؛ گریه کند!

هنوز پا باز نکرد؛ برود!

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) می بینم ...

درخلوت درونی ذهنم؛ که پای بوس توام!

 

 

ALPHA نام فیلم بسیار زیبایی بود که چند شب پیش از تلویزیون دیدم

این دومین فیلم بود که از جهان و دنیای وایکینگ ها ( سوئد؛ نروژ ...) می دیدم که جدای داستان

جذابش با قابلیت های طبیعی مرا تا پایان داستان نگهداشت

فیلم اول داستان  سه آرزو برای سیندرلا بود که جدای داستان تکراری سیندرلا؛ دربرف های نروژ یا سوئد می گذشت

قابلیت های طبیعت در اثر گذاری فیلم ها و داستان هارا فراموش نکنیم...

 

 

 

 

۳۰ بهمن ۰۱ ، ۲۱:۵۱ ۱ نظر
سیده لیلا مددی