یک/

آنجا که درختان به اطاعت ایستاده اند

مرگ

روی دوش من؛ زمین حیران؛ بهت زده

و

ترس؛ قالبی ست که هنوز از هیچ اندامی پر نشده

زندگی ؛ بلند بلند می خندد

                                سیاست؛ یعنی همین!

 

 

دو/

می روم

برای چندمین بار ؛ کنار میز و آرام می پرسم:

بالاخره پسر من دانش آموز شما می شود؟

من؛ سواد نداشتم

وقت سربازی

نامه هایم برای سوگل بدخط بود

                              زشت بود

                                کثیف بود

رفتم سواد ؛ سواد بیشتر

                    برای سوگل نامه نوشتم

                            خوش خط ؛ تمیز؛ زیبا

                                    این پسر دکتر نمی شود

                                              قرار نیست حال کسی را خوب کند

                                               مهندس نمی شود....

                                                         ولی اگر عاشق شود

حتی اگرخواست از روی رایانه نامه های عاشقانه بدزد

                                                       باید دانش آموز باشد !

                                                                   باز ازمن بهتر خواهد شد

                                     از پدری که سواد نداشت ...

 

 

 

سه/

اگر میان خانه من بایستی

مثل همین گربه " نازی"

گیج می شوی

از رنگ سیاه دیوار روبرویی فرار می کنی

سمت اتاق خواب صورتی

و از رنگ صورتی بی حال ؛ می روی سمت اتاق نشیمن؛ سبز!

می پرسی: معمولا برای نشستن و چای خوردن اینجا مناسب نیست؟

گیج می شوی

حتما گیج می شوی

چشم های قهوه ای ایم را به یاد نمی آوری...

بوی کلوچه تورا به سمت آشپزخانه بنفش ام نمی کشد

قلبت دالامب و دولومب نمی کند که بروی تراس

اگر رنگ خانه ام را عوض کنم

و گربه ام " نازی" را به یک سرپرست دیگر بدهم

همه دنیا بهتر می شود

چه دنیائی ست ...

درون رنگ هایش نمی شود دوکلام  با مردم حرف زد !!!

 

 

 

چهار/

مرا کشیده ای بیرون از کتابی که نوشته ای

هرچه " لیلا" ست ؛ حذف

آفرین؛ سپاس

که اسم دیگری جای اسم من نگذاشتی به جز " وی"!

جیران؛ مارال .....

اسم دختر خاله ات سودا؛

هیچ کدام ...

لیلا رفت

لیلا رفت اما رفت!

 

 

پنج/

بیدار شدنت ؛ دیرتر

                  دیرتر

آنقدر که ظهز بود و من رسیدم شهر پدری

وتو

تازه متوجه شدی

درزندگی من جای هیچ کس را نتوانستی پر کنی

سخت بیدار شدی؛ سخت!

 

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) دوست می دارم

چه بوی کربلاست ؟ یا تن تو؟...............

............................................................

 

اسامی داخل شعرها کاملا تصادفی بوده و منظور دیگری جز شعر درپی آن ها نیست.

ممنون و ارادتمند