!

یک:

می روی از دستم و هرروز جسد می بینم ...

آنقدر رفته ای از جان ... هرروز جسد می بینم ...

دو:

مشت درکف دستم ... باز شد و همه دانستند ...

بد جائی ... دل عاشق من پنهان است ...

سه:

درد داشت تو را کندن از این دل ... ولی کنده شدی !

جای این کنده شدن ..." جای هواست"!جای تو خالی!

چهار:

درمان بیدلی ...کشتن دل است و بس ...

تا زنده است دل ..." بیدلی " غم است !

پنج:

توی پائیز مردم!

با طعم باران روی شیشه ... بخار بخار بخار ...

آسمان قهقهه زد:

پرنده ی کوچک خوشبختی ...

توی دستهای من ... اسیر اسیراسیر!

توی پائیز مردم!

با طعم خرمالو!شیرین!

میان درخت های بار آورده!سنگین سنگین سنگین!

کاغذهای باطله ی شعرهایم ...

زباله دان پوسته های چسبیده...غمگین غمگین غمگین!

شش:

مزار شش گوشه ات را به اربعین می آئیم ...

هزار سال چهل روز غم است ... یا حسین (ع) ...


هفت:

آه از اینکه نمی دانم چطور به فروختن احساس من راضی شدی؟

چطور راضی شدی که مثل یک کبریت نزدیک به لبت خاموشم کنی و مرا درموقعیت خودم عوض کنی ...

بی کلام و بی صدا سال هاست به موسیقی ای می مانی که پراست از نت های خراب !

می زنی ولی دلم با همان صداست که تو هستی ...هرچند نه گوش نواز ...

با تمام دنیا رفاقت داری با پرنده های سرکوچه مان ... با درخت های مریض با خودروهای پارک شده کثیف!...

ولی من درفاصله های دوراز تو ... درون خانه غریبم!

هرروز به نفرت به نفرت به نفرت کشتن تو ... به کشتن تو نزدیک می شوم و بعد دراوج ...

در یک حالت مطمئن از عشقی دور ... از تو می گریزم!

به دویدن با پای خسته عادت کرده ام ...

عادتت کرده ام ...

عزیزمن!


هشت:

ترومپ!

وضعیت خوب یواس ات را...!

نه:

مامان بنز:

پراید جان!جواب آزمایشام رو گرفتم بخون ببین!

پراید:

مامان ما خودروئیم!

مامان بنز:

فردا من سکته کنم تو جوابشو می دی !؟

پراید: 

آره! بهرحال من باید نگه ات دارم!

مامان بنز:

پسره ی پرروی تنبل!جواب آزمایش منو از تو آشپزخون نمی آری ...می خای من یه تنی رو نگه داری؟

بابا پژو:

نگران نباش من خوندمش بنزی ...از منم سالم تری!

ده:

رهبرم ...

در آغوش ملت ایران ...

قلبی ست که برای آل علی (ع) درحال تپیدن است ...


یازده:

اونایی که جوک می سازن و یه عمره ناشناسن ...درعین نوشتن یه متن کوتاه (داستانک) یه عمره بدون اسم و رسمن ... با بعضیا شون که مغرضانه می نویسن کاری ندارم ...

با اونایی که عموم مردمو شاد می کنن و می خندونن ...

درواقع طنز نویس های مردمی هستن ... خداقوت ...تشکر ...

دوازده:

به سربازهای مجازی خداقوت ...خیلی زحمت می دیم ...