یک:
در اختیار قلم گذاشتم حرف دلم را ...نوشت:
با تو نیستم اگر ...می نویسم دلم با توست..
دو:
من غرق عشق توام و تو در خشک تنی بی من!
آیا بین من و تو ...هیچ فرقی نیست؟
سه:
درد تو آمد و من می جویدم دندان ...
دیگران نان مرا خوردند...وقتی من دیگر دندانی نداشتم ...
چهار:
ازهم پاشیده ام مثل دریا ...وقت توفان ...
برو ای خشم اسمان !من آنقدرها هم طاقتم نیست ...
پنج:
درون کفش هایم ...شن و ماسه می لولید ...
این تاوان دویدن هایم بود ...با لباس دامادی درکناردریا ...
شش:
مزار شش گوشه ات امروز برای من پناهگاه است ...
می آیم که دردهایم از شمار اشک هایم ...گذشت ...
هفت:
درون قلبم وول می خورد خون سرخی ...
که از رگ های تو گرفته بودند برای ناکامی من!!!
هشت:
ترامپ !چرا نباشم شاد که در هر لحظه ی غمم...
باز نگاه می کنم که شانسم از مردم پورتوریکو ...بهتر است !
نه:
مامان بنز:
پراید !کجا داری می ری؟
پراید:
مناطق زلزله زده...
بوگاتی:
پراید ببین برای نیروهای کمک رسان دردسر دوروس نکن!چن وقت پیش لامبورگینی با کبریت سوخته بود ...خوب شد رسیدم تو داشتی با بیل خاموشش می کردی !
ننه خاور:
جل الخالق!
ده:
رهبرم ...
به دست علی اعتقاد داریم و یارهم ...
درتمام مصیبت ها ذکر ماست "یا علی"
یازده:
خرافات و شایعات خیلی بدن ...ولی هستن ...
دردها و غم ها خیلی بدن ولی هستن ...
سوختن ها و ساختن ها خیلی بدن ...ولی هستن ...
....................................
وقتی داریم دوتا چوب کبریت روی هم می ذاریم باید به پایه ها و پی شون اهمیت بدیم ...
خودمون تو خونه هایی که برای خودمون می سازیم دقت کنیم ...تو تعدادپمجره ها ...ستون ها و تحمل ساختمون ...حتی با توجه به وزن وسایل خونه!
اگه یک کم خودمونم سرزنش کنیم برای دفه ی بعد چشممونو بیشتر باز می کنیم ...
حالا از این حرفا بگذریم ...ما نمردیم زنده ایم و به هم کمک می کنیم ...توی یکی از کشورهای پیشرفته تو سونامی اخیر ...مردم مدتها با اجساد کشته شدگان در گیر بودن ...
ملت زنده ی ایران نمی ذاره که هم وطن و هم سرزمینی خودش رنج بکشه اینو تاریخ ثابت کرده ...
یه "یاعلی"می گیم و به هم کمک می کنیم و می تونیم ....و انشالله ادامه می دیم ...
دوازده:
بخش دیگری از ترانه ی تیتر بالا:
هرچه مانم ریژاو...رخسارم زرده ن له داخ یاران...پیرانم کردن
اونی که اینو خونده برای همیشه ...دمش گرم ...
