یک:

سئوالم از تو همین است:چرا حضورنداری؟

که عکس تو جواب ندارد :

"در بهشت حاضرم به رتبه ی شهدا"

دو:

خلاص کن دل من را که عاشقی بد بود ...

که طعم زهر هلاهل هزار بار بهتر است !!!

سه:

کدام رفتار تو باعث این فکر شد که عاشق منی ؟

بی خیالی و بی ادبی و بی حالی ؟!!!


چهار:

درتن من هزار جای پای توهست نمی کنم انکار ...

چه حیف برای اثبات آن "تاتو " می خواهی !!!

پنج:

برای خادم تو شدن هنوزراه دارم ...

اگر در همین تهران بتوانم بلند بگویم:نوکرتم یا امام رضا(ع)

شش:

مزار شش گوشه ات دل من را خرید ده هزار تومن!!!

نذر من قبول شد و عشق میلیاردی ام دوباره آمد به خانه ی من !!!


هفت:

یوسف!

حیف نمی شد موی تورا کندن و مجرم کردن !!!

وگرنه بهتر از پیراهن تو ...موی تو بود!!!

هشت:

ترامپ بداد ما برس که مرده ایم !

زیر بار شلوارها و پیراهن های ایران دوز...

نه:

دایی رضوانی هیولا:

ببین بنز تو باید زندگیتو عوض کنی داری برای 8 نفر کار میکنی ...دیگه داری از حال میری ...

مامان بنز:

چیکار کنم پراید رفته زن گرفته از ما بهترون ...به دختر مردم بگم پاشو برامادر شوهر پدرشوهر من ناهار بپز ...

ننه خاور:

وا...نصف هفته پسرم داره از پول لاستیکای من غذا از بیرون میگیره ...

مامان بنز:

مامان جون تازه دیروز پریروز بود که پیشنهاد فروششونودادی !!!

بابا پژو:

تو رو خدا دایی جان ولمون کن ....اینا اگه قرصاشونو بخورن و بپذیرن که خودروان همه چی تموم میشه!!!

دایی رضوانی هیولا :

من صد ساله خارجم هنوز نتونستم قبول کنم ...وای به حال اینا!!!


ده:

رهبرم ...

بگذار بشکنند مرا و امثال من کم نیست ...

زیر سایه ی شما ...خورشید هم تواضع یک اینه دارد ...

یازده:

قرار نیست با آمار نوشته هایم جایی را درجهان بخرم وقرار هم نیست با یک وبلاگ ادبی آخر و عاقبت یک مصلح اجتماعی را پیدا کنم ...

من فقط یک معلمم و با استفاده یا سو استفاده از فضای مجازی کشورم و از آزادی بیان دارم علاقه مندی هایم را می نویسم ...

هنوز نرفته ام دروب چند و چند که مال ماهم نیست ...حرف دلم را بکنم تاریخ گذشته یا مثل بعضی ها با طرح ناخن مشهور شوم ...

نه...دوست عزیز امثال من ترس ندارند ...

از آن هایی باد ترسید که دوسوته آمار قلبشان را جلو اجنبی با دوریال می برند و بعد برای درست کردنش باید دومیلیارد تومن آن هم نفری خرج کرد .

گفتم چون شیطنت بعضی ها را ازدوران فتنه می شناسم و با سکوت آمده ام تا همین حالا وگرنه حرف برای گفتن زیاد بوده وهست ...

هرکه باشم اینجا یک وبلاگ ادبی ست و ادبیات شامل شوخی و خنده و اجتماع هم می شود ...

ولی نه اجتماعی ....

خدا همهی ما را به راه راست هدایت کند ...انشالله