یک:
بخشیده ای به من جانی که رفتنی ست ...
ای وای ازآن شبی که برده ای جان من...ولی خبرم نیست !...
دو:
جنگیدن برای تو ...کاری نداشت دل...
برای من ...سخت بود بخشیدن فلبی ...که به من تعلق داشت ...
سه:
حسین(ع)...راسربریدندو نگاه کردند کوفیان!...
گاه سرت روی تن ات هست و چشم ندارند ببیند دیگران !...
چهار:
ما به مقام شهادت نمی رسیم!
تاتو جنگ طلب را "آدم " کنیم ...تا عرش رفته ایم !
پنج:
افتخار سربریدن کودکان مال تو!
توبسوز که ما دخالت می کنیم ...دراموری که به ما مربوط نیست !
شش:
مهدی (ع)بیا یی و من هم نباشم ؟
درد من اینجاست که درحال انتظار...یک لحظه ام ...قرنی ست!...
هفت:
یک بوسه ...حال مرا عوض کرد ...
روی دستم.!
بلندشدم وتا خورشید ...
دریا !
موج تو مرا همیشه برده است تاآسمان ...
هشت:
کمکم کن که وقت آغوش است ...میان سینه ی تو ...محبت کم نیست!
نه:
پپراید می رفت با دلی شکسته ولی ...
روی بنز خوابیده بودم برای سلفی ...
ده:
ما ده هی پنجاهی ها بهتر درک می کنیم !!!
کودکی دوران ما یا سفیدی مطلق بود ...یا ...سیاهی مطلق ...
وهنوز به مفهوم شکاف طبقاتی نرسیده بودیم!
شهادت برای ما ...پدر بود ...برادربود وحتی عشقی که با تمام پاکی و صداقت ...برای دفاع می رفت ....
بعضی هایمان مفهوم دانشگاه را با امتیاز شهادت می گرفتند و چه دنیایی بود آن دانشگاه ...و...
بعضی هایمان که پایمان نمی رسید ...فکر می کردیم ...دنیایی نداریم ویکی انرا قفل کرده ورفته ...
با همین ها ...گزینش سختی وجود داشت ...به خاط همین سفیدی و سیاهی که الان هم نمی توانیم خودمان را ازآن جداکنیم ...
.......... بعدها فهمیدیم برای خیلی ها ...دروازه هابی بهشت دانشگاه نبود ...حتی امتیاز شغلی هم نبود ...فقط شهادت وبس ...وخانواده هایی که سایه ی بالای سرشان را برای همیشه ...برای امثال ما ازدست داده بودند....
دنیا سریع گذشت ...و خودمان فرزندان بزرگتر از آن زمان های خودمان داریم !ولی هنوز...بعضی هایمان شهید می شویم واین خط سیر ادامه دارد ...
چندنسل از انقلاب اسلامی گذشته و خلص کلام ...عزیزمن !دهه ی 60و70و80و 90 را ول نکن !
نگو سختی هایی که ما کشیدیم برای اینها اصلاو ابدا !
بعد ها نسلی می آید به نام بازگشت ...واین همه عشق ...واین همه سختی واین همه یادگار را باید دفن کنیم ...
عکس های ارزش دررفته ی اینستاگرامی و تلگرامی و ...ای ...و...ای...
حرمت سختی هایمان را خودمان نگهداریم ...
به ماچه درغرب چه می گذرد ...آن ها که نمی آیند بگویند ازما چه ها یاد گرفته اند ...که یکی از همان ها ...پاسداری از ارزش هاست ...
خودمان را با چهارتا پیرهن و آرایش و اینها با غرب مقایسه نکنیم ...هنوزهستیم و باور کنیم ...که الگوی بعضی از کشورهای بزرگ دنیا مائیم ...
که با همه چی ایستادیم ...خندیدیم و زندگی کردیم ...
کوچکتر شما ....سیده لیلا مددی ....
" ان الله بصیر بالعباد "...