بی شمس

ادبی

۲ مطلب در آبان ۱۴۰۳ ثبت شده است

Je t’aime de toute mon âme

یک/

سال 1900 زیر سقف پل ...

باران شدیدو من ... شدید گریان

درهراس از دست دادن تو

تو رفاه ای نیویورک و می گویند:

شهر دوری نیست!

.................................

سال 2000 زیر سقف پل

باران شدید و من شدید تر از باران گریان

درهراس از دست دادن تو

تو رفته ای پاریس و می گویند:

پاریس آنقدرها هم دور نیست!

....................................

سال 2024 و من زیر سقف پل

شدید گریان ...

تو رفته ای میلان و می گویند:

میلان آنقدرها هم دورنیست

........................................

شاید بازهم بگذرد و تو باز بروی!

قدرتمام شهرهای دنیا دلتنگت شوم

مثل تمام این سالها که من مردم!

و تو 120 سال و بیشتر زندگی کردی ..

تکرار شود

ودرمن

هیچ چیز غریب تر از عشق نیست و نخواهد بود!

 

 

 

 

دو/

انگار مجبوری

دردام فلسفه بیفتی

و دروانکاوی مدرن تعریفی از عشق ارائه کنی

هیچ!سکوت کن!

آن جا که لب هایت قفل می شوند

و خودت نیستی

و آرامش تو آرامش دیگری ست

حتما اتفاقی شکل گرفته

ممکن است ...

برای نیم ثانیه فقط

یا تا ابد .....

 

سه/

شاعرانه ی شب

صدای باران بود

و ... نه ...نه و نیم شب

صدای خودروی تو

باتو

خیسی باران آمد و چتر تو ...

/شاید دلی می خواست که دستش را به دسته چتر تو بگیرد و باتو قدم بزند/

من خوشبختم یا حسود؟

دستهایت را می گیرم ...

کمی تب داری و سرفه می کنی

وچه خوب است که شربت سرما خوردگی نداریم

زیر باران باچتر تو

می دوم تا داروخانه ....!

 

 

 

چهار /

پری شب یادم آمد که سه سال پیش

قرار بود تو را ببینم

دریک کافه

و شعرهایت را برای من بخوانی

از جا پریدم

سه سال پیش؟

برای به خاطر آوردن چنین قراری ...

سه سال سرگرم چه بودم؟!

امروز چشم های دخترک گلفروش

مرا به یاد چشم های تو انداخت ...

پراز انتظار و عشق ...

سه سال ...

به من چه می شود گفت !

پنج/

تو زیر باران ...شعری

از هر قطره روی موهایت

از هر قطره روی لبهایت

می شود نو شت

اما من از رفتنت می نویسم

که زیر باران با عشق می روی

انگار عشق روی شانه هایت نشسته ...

می خوانمت که برگردی

همین فردا که هوا آفتابی ست

وکت آبی ات را می پوشی

بر می گردی

که من دوستت دارم !

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) می آیم

به عشق فاطمه(س)و زینب(س) و رقیه (س) ی عشق

 

 

.............................................................

دوست داشتن را گاهی از پشت نرده های سخت اجتماع می توان حس کرد ؛ لمس کرد ؛ دوست داشتن خالص خالص

..................

ارادتمندتان

 

 

 

 

 

 

 

۲۴ آبان ۰۳ ، ۱۸:۱۶ ۰ نظر
سیده لیلا مددی

بی وفائی ؛ بی وفائی ... دل من از غصه داغون شده!

یک/

دستهایت چون داس

                        مرا چید .

                                  اگرچه من گندم نبودم ...

   جس قشنگی داشتم

                     از دستهایت

                               وقتی استکان کمر باریک به دست می گرفتی

                              و چای می خوردی

                               و چشم های نیمه بازت را

                                           به دور دستها می سپردی !

 

 

دو/

میان جمله هایت واژه ی عشق ؛ من بودم.

کسی نمی دانست

می توانستم درجمع به مبل تکیه بزنم

وبخندم

و افتخار کنم که دراین دنیا؛ کسی مرا دوست دارد.

کسی نمی دانست

واین که فقط من می دانستم ...

عشق رابرای من ؛ انحصاری می کرد!

 

 

 

 

سه/

می دانستم برای تو ؛ بهار پائیز است

                                      مگر علم می دانستی

                                     و فرق روئیدن با پرپر شدن

                                      پول کافی بود

                                         گلفروشی کافی بود

                     دیگر باد بهاری و پائیزی چه تفاوتی داشت

                      و زودتر غروب شدن

                   انگار پول کافی بود تا عید بیاید

می دانستم برای تو بهار پائیز است

                         باران باران است

مگر علم می دانستی

و فرق روئیدن با پرپر شدن!

 

 

 

چهار/

روی پل ایستاده ام

                    و زیر پای من نسیم موج می کند

                                                       اندک آب را

                   چه ماهی باشد چه نباشد ؛ کلوچه می ریزم ... و اشک

                     انگار دراجباری غمبار

                      تمام مرغهای ماهی خوار ؛ اینجارا ترک کرده اند

                       و بال داشتن ؛ عجب چیزی ست

                     من باید تا سال دیگر

                درهمین محل زندگی کنم

                                                   و باز ؛ درحسرت نداشتن بال

                                                 رو پل بایستم

                                               وکلوچه داخل آب بریزم

                                 نه نمی شود

                                 این طور نمی شود!

 

 

پنج/

در؛ کت طوسی ات

                 پیرتر

                     غمگین تر

                آهسته تر

                           می آئی

 ودرخانه که باز می شود

                       عشقم به تو

                                   بوی کهنگی می دهد

                        خودت می دانی

                            مثل چی

                            مثل چی

                              مثل چی !

 

 

 

شش/

مزار شش گوشه ات را یاحسین(ع) پریشان حال

نیامدم که نپرسی حال قلبم را ....

.................................................

ارادتمندتان

 

۰۹ آبان ۰۳ ، ۲۲:۳۴ ۰ نظر
سیده لیلا مددی