یک/
می بخشمت ؛ چنانچه
رفتنت
برنامه ریزی کردنت
برای قلب بردنت
کشتنت؛ قتل کردنت
ندیدنت؛ نداشتن ات
سوزاندنت؛ حقیر کردنت
همه همه ؛ برای من بود!
دو/
مدام
توی کوچه
انگار به سمت خانه دراهی .
طولانی ترین مسیر
همین چند قدم است تا برسی
درراچرا محکم ببندم؟
از آمدن که می ترسم؟
حتی بطور تصادفی
کسی از مسیر خیال من نمی پیچد
نه تو نه هیچ کس دیگر
دنیا چقدر درست است!
سه/
اگر دوست داشته باشمت
کنار پنجره خواهم مرد!
اگر ببینمت
تصویر زنی دور دست
دست به دست دختری کوچک ؛ می آئی!
چهار/
نمیران پائیز
خورسید را نمیران
وآن حرارت جان مرگ
عشق زا که بهاری ست ....
یک سال همکار قتل برگ نباش
و درافق خون نپاش
و رنگ گرم درسردی سرد نباش
ودر تنظیم حال آدم های افسرده؛ غم نباش
یک سال
هم آهنگ ابرو دلتنگی و سیاهی باران ؛ نباش
بی جان نباش
نمیران پائیز
ماه را در پرده ی پوشان نباش
تاریک نباش
عمق فاجعه در اسارت یار نباش
مبهم نباش
بین تابستان و زمستان ...
ای پائیز
مثل من نباش
دل گیر نباش
تا می بینمت که می روی و زود
نود روز
سرگرم قلب های عاشق و سوزان نباش
نمیران پائیز
نمیران!
پنج/
آن شب که آمدی
دعوت خودت بود!
آن شب که رفتی
خواست خودت بود!
چه خوب نقشی نداشتم!
بهرحال این میان هم داستانی شکل نگرفت!
و اساسا سلامت قضیه روشن است.
ای وای!چراغها همواره روشن بودند
و خدارا شکر!هیچ کس شاهد این اتفاقها نبود!
شش/
مزار شش گوشه ات را یاحسن(ع)خواهانم
که با دوچشم خودم نور ببینم از نوز
................................................
ارادتمند